Jego dzieła odwzorowują złożone ludzkie emocje

Twórca przyszedł na świat w 1950 roku w Garwolinie. Jest synem Władysława i Leokadii Kopików. W mieście nad Wilgą razem z rodzicami i rodzeństwem, Krzysztofem, Ireneuszem, Jolantą i Dorotą, spędził młodzieńcze lata. Tutaj został ochrzczony i ukończył szkołę podstawową.

W Garwolinie po raz pierwszy miał styczność z rzeźbą. Będąc młodzieńcem na jednej z loterii odpustowej szczególną jego uwagę zwróciły gipsowe figurki.

Po zakończeniu edukacji na poziomie podstawowym uczęszczał do szkoły w Kołbieli. Kształcił się w Górze Kalwarii, gdzie mieszkał u księży Marianów.

Od 17 roku życia, to jest od roku 1967, mieszka w Grudziądzu. W nim ukończył liceum ogólnokształcące i podjął pierwszą pracę w Grudziądzkich Zakładach Przemysłu Gumowego. W nim poznał swoją żonę Irenę.

To z Ziemią Chełmińską złączył swoje życie artystyczne i zawodowe. Już jako nastolatek tworzył pierwsze rzeźby. Były to prace w tzw. stylu odpustowym. Poważne rzeźby w drewnie zaczął tworzyć jako dorosły mężczyzna. Umiejętności nabywał sam, niemniej doskonalił je u nieprofesjonalnych artystów lokalnych, takich jak: Janusz Ledwochowski, Edwin Raszat i Henryk Rassmus. W wieku 25 lat odbyła się w Grudziądzu jego pierwsza autorska wystawa. Od tego czasu prace artysty wystawiane były na dziesiątkach wystaw krajowych i zagranicznych, tak indywidualnych, jak i zbiorowych.

Jego rzeźba stanowi żywą reakcję na bieżące wydarzenia i dążenia wolnościowe

Dzieła Kopika kupowały muzea oraz osoby prywatne. Znajdują się one w zbiorach m.in. Muzeum Etnograficznego w Toruniu, Muzeum Zamkowego w Kwidzynie, Muzeum Lubelskiego w Lublinie, Muzeum w Grudziądzu i Ośrodka Kultury Nowej Wsi Lęborskiej.

Swoją życiową pasję połączył z pracą zawodową. W okresie od 1976 do 1985 roku był instruktorem w Młodzieżowym Domu Kultury w Grudziądzu. Prowadził działalność w Grudziądzkim Towarzystwie Kultury. W 1986 roku został uhonorowany odznaką Ministerstwa Kultury "Zasłużony Działacz Kultury".

W 1992 roku Cezary Kopik uzyskał stypendium twórcze w Niemczech dla rzeźbiarzy z terenów Europy Wschodniej. Odbył stypendium w niemieckim mieście Syke koło Bremy. To właśnie w Dolnej Saksonii powstało gros jego rzeźb. Tam też doskonalił swój warsztat. W okresie jednego roku wykonał 26 rzeźb małoformatowych oraz jedną 4-metrową rzeźbę monumentalną "Europa jest jedna".
@@@

Artysta zyskał w Niemczech szerokie uznanie. Jest tam zapraszany na wystawy, konkursy i przeglądy rzeźbiarskie.

Stylistyka i tematyka prac Kopika są bardzo różnorodne. W początkowym okresie swojej twórczości bliska mu była stylistyka ludowa. Pod koniec XX wieku jego prace nawiązywały do przemian społecznych i politycznych, jakie dotykały nowopowstałą III RP. Nowsze prace artysty to rzeźba abstrakcyjna i przestrzenna. Jej główną myśl stanowi forma.

Przedmiotem dzieł artysty jest człowiek. Jego rzeźba odwzorowuje złożone ludzkie emocje. Stanowi żywą reakcję na bieżące wydarzenia i dążenia wolnościowe. W upadku Ikara czy jedynym wyjściu z Oświęcimia operuje symbolami. Jego dzieła ukazują tematy religijne i erotyczne. Rzeźby uduchownione przedstawiają świętych, zmarłych i aniołów. W jego pracach dostrzegamy odniesienia do postaci historycznych i mitologicznych.

Cezary Kopik swoje prace wystawiał na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych, w tym około 30 na terenie Niemiec. Dzieła artysty ukazane były na ponad 35 wystawach zbiorowych. Jego rzeźby eksponowano w licznych muzeach i zbiorach prywatnych. Piastował gors funkcji w stowarzyszeniach twórców ludowych.

Artysta tworzy zwykle w drewnie, najczęściej w dębie, czarnym dębie, jesionie, orzechu i lipie. Rzeźbi ponadto w kamieniu, szkle, metalu i betonie.

Twórca związany jest także z gminą Golub-Dobrzyń. Swoją oazę odnalazł nad jeziorem Grodno, w Nowogrodzie. W tym miejscu organizowano jego artystyczne spotkania i plenery.

Chociaż od kilkudziesięciu lat mieszka w Grudziądzu to nie zapomina o miejscu, gdzie się urodził i spędził swoją młodość. I tak, w 2010 roku zorganizowano wystawę artysty "Geneza". Ekspozycję kilkudziesięciu jego prac można było podziwiać przez cały sierpień w Centrum Sportu i Kultury w Garwolinie. Pośród prac można było znaleźć odniesienia m.in. do strajku młodzieży Zespołu Szkół Rolniczych w Miętnem, jaki miał miejsce na przełomie lat 1983 i 1984. 31 lipca 2010 roku w domu kultury zebrali się wówczas bliscy rzeźbiarza oraz władze samorządowe miasta.

Tematyka prezentowanych prac odnosiła się do martyrologii narodu polskiego

W Garwolinie pojawił się ponadto były włodarz Syke. Prezydent niemieckiego miasta przedstawił zgromadzonym dzieje znajomości z twórcą.

W marcu 2011 roku w Muzeum Ziemi Garwolińskiej w Miętnem można było podziwiać wystawę Cezarego Kopika "Pamięć zamknięta w drewnie". Tematyka prezentowanych prac artysty odnosiła się do martyrologii narodu polskiego, a zwłaszcza jego doświadczeń w ostatnim okresie. Zwiedzający mogli podziwiać m.in. dzieło odnoszące się do ww. obrony krzyży przez młodzież ZSR Miętne. Jednym z najważniejszych na wystawie była praca "Wynaturzenia – wytrzymać cierpienie". Z jednej strony ukazywała ona Matkę Boską opłakującą śmierć swojego syna, z drugiej kobietę zmagającą się z rakiem piersi. Na wernisażu twórca zaprezentował rzeźbę "Po walce o racje - Katyń - Smoleńsk 2010". Na wernisażu pojawiły się władze Garwolina, duchowieństwo, nauczyciele artysty oraz najbliżsi rzeźbiarza.

Warto zwrócić uwagę, iż Cezary Kopik jest bratankiem por. Stanisława Kopika, sp. "Zemsta". Był on żołnierzem Wojska Polskiego II RP w 1. Pułku Strzelców Konnych, żołnierzem Armii Krajowej Obwodu "Gołąb" w Garwolinie, żołnierzem Narodowych Sił Zbrojnych w Zgrupowaniu Oddziałów "Bartka".

30 maja 2021 roku w garwolińskiej kolegiacie pw. Przemienienia Pańskiego odbyła się uroczystość upamiętniająca życie Żołnierza Niezłomnego. Wówczas to odsłonięto tablicę ufundowaną przez rodzinę Wyklętego. Mszę świętą celebrowali: proboszcz parafii ks. Stanisław Szymuś, kapelan garwolińskich środowisk kombatanckich ks. Edmund Szarek i ks. prałat Ryszard Andruszczak. W uroczystości udział wzięli samorządowcy Miasta Garwolin i zaproszeni goście. Cezary Kopik przekazał kolegiacie portret swojego krewnego w drewnie w poczet osób zasłużonych i bohaterów.

Artysta rzeźbi do dnia dzisiejszego. Jego twórczość ewoluuje. Inspiracje się zmieniają. Znakomicie operuje symbolem, dzięki czemu w jego dorobku odnajdujemy zarówno upadek Ikara, jak i strach na wróble...