Janusz Białek urodził się 10 października 1955 roku w Żelechowie. Jest wychowankiem żelechowskiej drużyny. Dzisiaj, obok Marka Parzyszka, jest przypuszczalnie największą legendą Sępa.
Na przełomie lat 80. XX wieku mały klub z Żelechowa przez jeden sezon występował na poziomie III ligi. Białek stał się współautorem najlepszego okresu w historii zespołu. Jego trenerem w Żelechowie był Bogusław Wójtowicz. O sile jedenastki z miasta Lelewela i Traugutta stanowili także: ww. bramkostrzelny Parzyszek, bracia Zbigniew i Wojciech Rodakowie, Jan Bezler, Witold Jaśkiewicz oraz młodzi, Sławomir Mazur i Henryk Lewoszewski. Żelechowski zespół w III lidze rywalizował, jak równy z równym, m.in. z AZS AWF Warszawa, Stalą Stalowa Wola czy AZS AWF Biała Podlaska.
Mały klub na III-ligowej arenie od początku był skazywany na pożarcie, tymczasem po 3 kolejkach liderował w rozgrywkach. Niestety, kolejne mecze nie były już tak udane. Białek i spółka musieli coraz częściej uznawać wyższość ligowych wyjadaczy.
Karierę piłkarską Białka przerwała ciężka kontuzja, której nieumyślnym sprawcą okazał się Waldemar Podolski
Warto zwrócić uwagę, iż III liga stanowiła dla prowincjonalnego Żelechowa nie lada wydarzenie. Faktem jest, że rozgrywki na szczeblu centralnym były na wyrost wobec możliwości klubu. Podopieczni Wójtowicza mecze rozgrywali na boisku w tzw. starym parku. Dość powiedzieć, że za linią boczną stały słupy energetyczne, które dla rozpędzonych zawodników były zwyczajnie niebezpieczne. Aby utrzymać mecze w rodzinnym mieście ludzie z Sępa musieli obwiązywać ww. słupy materacami!
W czasie zawodniczej kariery Janusz Białek występował na pozycji obrońcy. Grał w barwach AZS AWF Warszawa oraz Stali Mielec. Z tą ostatnią zajął 3. miejsce w I lidze, która w owym czasie była najwyższą klasą rozgrywkową w Polsce. W związku z powyższym drużyna z Podkarpacia wystąpiła w europejskich rozgrywkach Pucharu UEFA.
Karierę piłkarską Białka przerwała ciężka kontuzja, której nieumyślnym sprawcą okazał się Waldemar Podolski, notabene ojciec doskonale znanego Łukasza (Lukasa) Podolskiego, 130-krotnego reprezentanta Niemiec, a obecnie zawodnika Górnika Zabrze. W czasie nieszczęśliwego wślizgu u obrońcy doszło do złamania kości piszczelowej i strzałkowej prawej nogi.
Janusz Białek najbardziej znany jest z pracy szkoleniowej. Jego kariera trenerska swój początek miała w klubie, w którym zakończył poważne bieganie za piłką, czyli w mieleckiej Stali. Z Biało-Niebieskimi awansował do rozgrywek I ligi.
W Stali Mielec prowadził juniorów starszych i młodszych oraz seniorów
Pracował w charakterze asystenta pierwszego trenera w Olimpii Poznań, którym był Grzegorz Lato, król strzelców mundialu w RFN w 1974 roku, będący notabene piłkarską legendą ww. Stali Mielec. Duet trenerski poprowadził klub ze stolicy Wielkopolski do I ligi.
W kolejnych latach Janusz Białek pracował samodzielnie jako trener wielu polskich klubów. Stał się uznanym fachowcem na rodzimej scenie ligowej. Szkolił piłkarzy Sokoła Tychy oraz GKS-u Bełchatów. Startujący z pozycji underdoga Aluminium Konin powiódł aż do finału rozgrywek Pucharu Polski. Szkolił piłkarzy w Ceramice Opoczno, Groclinie Dyskobolii Grodzisk Wielkopolskim, GKS-ie Katowice oraz ponownie w konińskim Aluminium. Był zatrudniony w Polonii Warszawa, z którą grał w Pucharze UEFA, Szczakowiance Jaworzno, HEKO Czermno i Zagłębiu Sosnowiec.
W bliskiej mu Stali Mielec prowadził juniorów starszych i młodszych oraz seniorów. W sezonie 2007/2008 w meczu z GKS-em Bełchatów w protokole ligowym widniał jako pierwszy trener Jagiellonii Białystok.
Od 1 października 2007 do 3 listopada 2008 roku zawiadywał Odrą Wodzisław Śląski. Od 6 lipca do 22 września 2009 roku ponownie kierował Stalą Mielec. 22 września 2009 roku objął stery ZKS-u Stali Stalowa Wola.
W okresie od 27 listopada 2010 do 16 stycznia 2013 roku Janusz Białek pracował jako selekcjoner Reprezentacji Polski U-19 - na stanowisku zastąpił go Marcin Sasal.
Białek posiada licencję trenerską UEFA Pro. Prowadził reprezentację Polski U-20 oraz ponownie Stal Mielec i Stal Stalowa Wola.
@@@
Główne źródło: Sęp Żelechów, sep.zelechow.net
Komentarze (0)