Celem konkursu jest kształtowanie świadomości i postaw patriotycznych młodego pokolenia poprzez upowszechnianie wiedzy o historii oręża polskiego w różnych okresach historycznych oraz znaczeniu sił zbrojnych w życiu politycznym, ekonomicznym i kulturalnym państwa. Uczestnikami konkursu mogą być uczniowie szkół podstawowych, gimnazjów, szkół zawodowych oraz wszystkich typów liceów i techników. Do I etapu przystąpiło 75 tysięcy uczniów ze wszystkich typów szkół. Pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej szkół średnich zajął Jerzy Żochowski, 17-latek z Garwolina. Więcej informacji o konkursie na stronie http://www.wojsko-polskie.pl/wortal/news,,katId,119.html Pasja i geny rozmowa z Jurkiem Żochowskim Wygrałeś ogólnopolski konkurs. Gratulacje! Nie wszyscy jednak wiedzą, w ilu – pozostańmy w konwencji wojskowej – „bitwach” musiałeś zwyciężyć, by wygrać całą „wojnę”. Cały konkurs to cztery etapy. Na etapie szkolnym i rejonowym sprawdzana jest wiedza ogólna z historii Polski tego okresu, następnie jest etap regionalny oraz ogólnopolski finał, który w tym roku odbył się 14 i 15 czerwca w Warszawie. W finale na poziomie liceum, w którym wzięło udział 25 osób, trzeba było wykazać się umiejętnościami i wiedzą w 8 konkurencjach. Pierwszego dnia były to: literatura (pisarze, poeci, publicyści) i malarstwo (obrazy bitew), kartografia (mapy i plany bitew, kampanii), broń i barwa (pytania dotyczące broni, mundurów znajdujących się w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie), eksponat (eksponaty z Muzeum Wojska Polskiego). W tej ostatniej kategorii wylosowałem do opisu kaszkiet żołnierza piechoty z okresu Królestwa Polskiego. Drugiego dnia, w grupach, odwiedzaliśmy historyczne miejsca na terenie Warszawy i okolic m.in. Olszynkę Grochowską, Modlin, Raszyn. Naszym zadaniem było opisać, na podstawie otrzymanych materiałów, przebieg bitwy, uwarunkowania terenu itp. Ja miałem do przeanalizowania obronę Woli przez gen. Zajączka w okresie insurekcji kościuszkowskiej, lipiec-sierpień 1794r. Kolejne konkurencje to: pieśni (pytania do fragmentów pieśni z tego okresu), film (pojawiły się pytania do fragmentów „Popiołów”, „Pana Tadeusza” i „Wiernej rzeki”, związane z militariami i tłem historycznym) i Warszawa w latach 1768-1864 (należało na mapie wyszukać i zidentyfikować zabytki związane z tym okresem). 16 czerwca wszyscy uczestnicy konkursu złożyli kwiaty pod Grobem Nieznanego Żołnierza, oddając w ten sposób hołd walczącym o niepodległą Polskę. Następnie rozdanie nagród odbyło się w Sali Balowej Zamku Królewskiego w Warszawie. Za zajęcie pierwszego miejsca otrzymałem laptop, aparat cyfrowy i odtwarzacz mp3. Pierwszy raz bierzesz udział w tego typu zmaganiach? To już mój szósty start w tym konkursie i czwarty finał – w tym roku zakończony sukcesem. Już raz wygrałem na poziomie szkoły podstawowej, w klasie VI (z tego samego okresu historycznego!). Duża w tym zasługa moich nauczycieli. Myślę tu o pani Małgorzacie Cieślańskiej, która uczyła mnie w szkole podstawowej i gimnazjum nr 2 w Garwolinie oraz panu Robercie Kuźbidzie, moim obecnym nauczycielu historii i WOS-u. Dlaczego historia? Wszyscy o to pytają, a odpowiedź nie jest prosta. Od kiedy pamiętam to mnie interesowało. Może przez mamę i tatę, dziadka, pradziadka… To chyba jakieś rodzinne uwarunkowania... geny. Nauka historii od zawsze dawała mi satysfakcję, była przyjemnością i tak jest do dzisiaj. To nie jedyna Twoja pasja. Wielu twierdzi, że bolączką młodych jest, by im się „chciało chcieć”. Ty jesteś zaprzeczeniem tej tezy. Moja życiowa droga to harcerstwo. Od lat należę do Stowarzyszeniu Harcerstwa Katolickiego „Zawisza” i to szczególnie pomaga mi dorastać i rozwijać się. Śpiewam też w scholi młodzieżowej przy parafii Przemienienia Pańskiego i Chórze Miejskim. Kocham wędrówki górskie, lubię fotografię, taniec i sport, głównie wycieczki rowerowe. A szkoła, w której się uczysz to... Katolickie Liceum Ogólnokształcącego w Garwolinie. Jestem uczniem klasy IIb. Tutaj zacząłem doceniać potrzebę własnego rozwoju i nie traktuję już nauki jako zła koniecznego, ale zdaję sobie sprawę, że jest ona ważna i jest inwestycją w siebie. Szczególnie lekcje z wspomnianym już panem Robertem Kuźbidą są wyjątkowo interesujące, a nauka staje się przyjemnością. Za rok kończysz liceum i co dalej? W przyszłości chciałbym studiować prawo na Uniwersytecie Warszawskim, być może również historię. Kto wspiera Twoje wysiłki w realizacji marzeń i urzeczywistnianiu potencjału? Rodzice ciężką pracą, również dziadkowie, rodzeństwo. Także inni ludzie, których spotykam na swej drodze, którzy nie patrzą tylko na obowiązki codzienności, ale starają się robić coś więcej w życiu. To daje mi poczucie, że warto, że są inni, którzy czegoś chcą, mają jakieś pasje, marzenia… Wyjazdy, próby, zbiórki, rodzeństwo, konkursy i… świadectwo z wyróżnieniem. Nie jesteś typowym 17-latkiem. To kwestia priorytetów i właściwego zarządzania czasem. To wewnętrzna walka i praca nad sobą, formacja duchowa. Reszta to pochodne. One nie tworzą życia. Liczy się rdzeń, coś, co nadaje sens życiu i chęć do pracy w często trudnych momentach. Ja dostaję te fundamenty w rodzinie, w harcerstwie. Osobą, o której w tym miejscu nie mogę nie wspomnieć jest ks. Mariusz Zaniewicz, który pomaga mi w formacji duchowej. Pan Bóg to główny „motywator”. Ponadto styl harcerski i metoda pracy, która pozwala dobrze, zdrowo się rozwijać i nie pogubić; przeżyć coś pięknego, a nie tylko egzystować. Zbliżają się wakacje. Jak je będzie spędzać zwycięzca? Wyjazdy, rozjazdy... Najpierw jadę na rekolekcje w Tatry, potem do Niemiec na wymianę i do Taize we Francji. W sierpniu mamy Euromoot – wędrówkę harcerzy z całej Europy w górach słowackich i kurs dla drużynowych. Czy coś więcej? Tego jeszcze nie wiem. Jeszcze raz gratuluję sukcesu i życzę powodzenia w kolejnych przedsięwzięciach. Dziękuję za rozmowę. Rozmawiała: Wetta
reklama
Komentarze (0)