Artysta przyszedł na świat 4 lutego 1866 roku w Warszawie. Był synem, połączonych sakramentalnym węzłem małżeńskim w stołecznym kościele Świętego Krzyża, Antoniego Łukasza i Walerii Marii z Gardowskich. Jego ojciec pracował jako konduktor drogi żelaznej - zginał tragicznie w wypadku kolejowym pod Piotrkowem Trybunalskim, gdy syn miał jeden rok życia.
Władysław chrzest święty przyjął 2 kwietnia 1866 roku w parafii Świętego Krzyża w Warszawie. Miał przyrodniego brata, także malarza, Michała du Lauransa (1873–1958).
W stolicy Francji uległ wpływom francuskiego impresjonizmu
Jako młodzieniec pobierał nauki w stołecznym III Gimnazjum oraz w szkole kolejarskiej. W okresie od 1882 do 1884 roku studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, znanej ówcześnie jako Klasa Rysunkowa. Jego nauczycielami byli wybitni malarze, Wojciech Gerson i Aleksander Kamiński. W roku 1885 podjął studia w Akademii Petersburskiej. W latach 1889–1890 pomieszkiwał w stolicy Francji, gdzie uległ wpływom francuskiego impresjonizmu. Po tym okresie do ostatnich swoich dni mieszkał w Warszawie. Od 1890 roku przez okres pięciu lat tworzył w pracowni w pałacu Kossakowskich przy ulicy Nowy Świat 19. W roku 1892, spoglądając z okna swojej pracowni, namalował obraz "Ulica Nowy Świat w Warszawie w dzień letni". W roku 1894 rozpoczął pracę jako ilustrator do stołecznych tytułów prasowych.Był częstym gościem swoich przyjaciół, właścicieli majątków wiejskich w Chrzęsnem, Mokrej Wsi i Sobótce w Sandomierskiem. W latach 1889-1890 pomieszkiwał w dworze w Poschłej. W czasie tego pobytu odwiedził pobliską hutę szkła "Czechy" w Trąbkach, co stało się przyczynkiem do stworzenia serii rysunków ukazujących pracę poszczególnych działów fabryki. Zakład ów był znany na całych ówczesnych Ziemiach Polskich jako wytwórca szkła ozdobnego i użytkowego.
Obraz Władysława Podkowińskiego "W ogrodzie przy klombie (W agreście)". Rok 1891
Materialną pozostałością po majątku jest obecnie jedynie zaniedbany XIX-wieczny park krajobrazowy
Majątek Poschła (dzisiejsza gmina Parysów) na początku lat 50. XIX wieku został wykształcony z dóbr Pszonka. Dwór był drewniany, kryty gontem, z facjatą wspartą na dwóch kolumnach. Otaczał go ogród zdominowany przez drzewa owocowe. Dziedzicem Poschłej był wówczas Franciszek Rawicz Podkoński, który w odwecie za sprzyjanie powstańcom styczniowym został przez carat w 1873 roku wywłaszczony. Majątek nabył Władysław Gościmski – w latach 80. XIX stulecia folwark posiadał 600 mórg ziemi z 11 budynkami drewnianymi.Poschła wchodziła wówczas w skład gminy Pszonka – należała do parafii w Parysowie. Dzisiaj po miejscowym zespole dworsko-folwarcznym pozostały jedynie wspomnienia. Materialną pozostałością po majątku jest obecnie jedynie zaniedbany XIX-wieczny park krajobrazowy.
Od czasu emigracji paryskiej Podkowiński był związany z impresjonizmem, będąc prekursorem tego kierunku sztuki w polskim malarstwie. W obliczu własnych przeżyć, a więc nieuleczalnej choroby, skierował swoją twórczość w kierunku symbolizmu. Eksperymentował z malarstwem olejnym. Spod jego ręki wychodziły pejzaże, sceny figuralne, portrety i obrazy symboliczne.
Pracował jako rysownik – jego dzieła ukazywały się w czasopismach ilustrowanych, wydawanych w Warszawie, takich jak "Biesiada Literacka", "Kłosy", "Tygodnik Ilustrowany", "Wędrowiec". Był ilustratorem książek i kalendarzy. W czasie swojej twórczości używał pseudonimu "Andrzej Ansgary".
Szał uniesień (również znany pod tytułem Szał, Szał marzeń) – obraz olejny Władysława Podkowińskiego z 1894 roku
Obrazem, dzięki któremu Podkowiński zyskał szeroki rozgłos, było jego dzieło "Szał uniesień". Kontrowersyjna praca ukazująca nagą kobietę na wierzgającym koniu wywołała wstrząs w całym środowisku. Obraz w aurze skandalu po raz pierwszy został wystawiony publicznie przez Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie – artysta przed zamknięciem wystawy z nieznanych przyczyn pociął obraz.
Dominantą jego twórczości były mocno nasycone światłem, wysublimowane, czyste kompozycje kolorystyczne. Pod koniec żywota dzieła artysty przepełniał nastrój grozy i nawiązania do fantastyki. W tym miejscu należy wymienić takie prace jak: "Nocturn-bajka o zaklętej królewnie" i "Ironia. Fantazja. Oddaj mi serce".
Władysław Podkowiński dał się poznać jako twórca bezkompromisowy. Stanowiło to przyczynę tego, iż żył w biedzie. Ta stała się powodem ciężkiej choroby płuc, która doprowadziła do śmierci artysty w wieku zaledwie 29 lat. Kontrowersyjna postawa malarza i jego oryginalny światopogląd, spotęgowany przedwczesną śmiercią, sprawiły, iż zyskał on miano "polskiego artysty przeklętego" ("artiste maudit").
Władysław Podkowiński zmarł 5 stycznia 1895 roku w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.
Władysław Podkowiński, Tancerka, 1894
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.